XVIII w. ołtarz św. Antoniego z Padwy |
Św. Antoni z Padwy jest patronem rzeczy zagubionych, ale warto zwrócić się o pomoc w sprawach różnych, osobistych niepowodzeń, zdania egzaminów, kłopotów zdrowotnych.
W leżajskim Sanktuarium już w XIX w. działało bractwo pw. św. Antoniego, jako Pobożne Stowarzyszenie św. Antoniego z Padwy, powstałe na wzór stowarzyszeń działających przy bernardyńskich klasztorach na ziemiach polskich, we Lwowie, Krakowie czy Przemyślu. Akcje charytatywne polegały na zbieraniu funduszy dla biednych, które stanowiły tzw. "Chleb św. Antoniego". Ofiarodawcami byli wierni, którzy modlili się do św. Antoniego, wypraszali łaski, a w zamian składali datki, wrzucali je do skarbony umieszczonej koło ołtarza św. Antoniego.